AKP iktidar olduğu günden bu yana toplumun değişik kesimleri tarafından en çok tartışılan parti oldu. Soldan en sağa kadar birçok siyasal görüş kendi içinde ikiye böldü. Bir kesim, AKP ve Erdoğan’ın demokratlığı üzerine yeminler ederek mantığa kırk takla attırmaya çalışırken, diğer kesim bunun doğru olmadığının nafile çabası içinde oldu.
Sol gelenekten gelen bizler için de, bu dönem zor bir dönem oldu. Eski keskin söylemleri ile tanıdığımız birçok arkadaşın karşımıza, AKP ve Erdoğan’ın demokratlığı üzerine söylevlerle çıkması son derece üzücüydü.
Bu tartışmalar zaman zaman sertleşti, kırıcı oldu, yollar çatallandı, ayrıldı. Ben kendi payıma, bazı arkadaşlara yollarımı kesinlikle ayırırken, bazılarıyla da, ilişkiyi sınırlı düzeye indirip uzak durdum. İlk çıkan rüzgâra kendini kaptırmış, dalını terk etmiş güz yaprağının oradan oraya savrulup, nereye düşeceğini bilmediği acı veren hazin savruluşu karşısında elden bir şey gelmiyordu. Olayın bu duygusal yanı yeterince ağır, ancak ondan da ağır olan, bunun sıradan kişisel bir yanılgı olmanın ötesinde bir anlam taşımasıdır. Bu, bütün bildiklerini, siyasal tecrübelerini yok sayarak, AKP ve Erdoğan’a meşruluk kazandırma ve tarih karşısında sorumluluk almaktı.
Elbette kimse “ayranım ekşidi” demeyecektir. Liberal aydınların bugün kendilerini savunmasına eş bir savunmaya sarılıp, AKP ve Erdoğan dönemini sanal dönemlere ayırıp kendilerince bir savunma içinde olacaklardır.
Ancak hiçbir savunma tarihin yazacaklarını değiştirmeye yetmeyecektir…
Hasan KAYA
25 Mart 2014 Salı
