Bir akşamın yorgun sancısıyım İstanbul da
Rüzgar olup saçlarına dokunuyorum
ellerimde bir yangının izleri
Dudağıma bıraktığın sözcükleri saklıyorum

Yüreğimin sızısında sakladım seni Dizlerinde ağladı çocukluğum Saçının akında vuruldu gençliğim Gözlerinde yolladım sürgünlere beni…

Mevsiminden önce başlar içime yağardı yağmurlar günahkar sırılsıklam bir sessizlik kaçmadığım sensizlik. Çünkü kimsenin gittiği…

Hep aynı düşü kuruyorum Merdivenden yalınayak sessizliği iniyor, Aynı yerde karşılıyorum Boynuma sarılıyor Sonra küsüyor,…

Kavgası vardı şehirle, dik yokuşlarıyla Aklımdan çıkmayan sıcak gülüşleri Benim de payımla, Düştüğü yerden kalkmazdı…