[columns ]
[column size=”1/1″] Gidince üşüyorum
Bütün vakitler bir birinin aynı
Her şeyi ile bir taşra şehrine benziyorum
Sessiz, biraz da yalnız, gözden uzak
Sokakları dar bu şehrin
Şarkılar geçmiyor hiçbir yerinden
Dağıldı derken
Sende toplanıyor bütün hüzünler
Yazgısını yazıyor
Şehri ikiye bölerken nehir
Bilerek susuyor acısına boyun eğmiş
Çünkü zamanın durduğu bir sokak arasında
Çocuklar dövülüyor öldüresiye
Kimseler geçmiyor yalnızlığından
Kuşlar su içiyor avuçlarından
Hasan KAYA
09 Ocak 2014 Perşembe[/column]
[/columns]
