Hasan KAYA

İnanın, gündelik politikanın dışında bir şeyler yazmak istiyorum. Başbakan ne demiş, kime sataşmış, kimi fırçalamış hiç umurumda değil. Başbakanın; “gençlik dindar olmazsa tinerci, büyüklerine isyankâr...

Her şey açık mı? Açık… Ortada bunca akan kan, gözyaşı varken kim görmezden gelecek. Bunca yokluk, yoksulluk, baskı, bunca zulüm çuvala sığmayan mızrak… Gizlisi saklısı yok olup bitenin. Birileri, gözümüzün içine baka baka yapacaklarını yapıyor, pervasız bir aymazlık içindeler…

Halklar dillerini kendi somut hayatlarından hareketle oluştururlar. Her dilde o dili konuşan halkın yaşamını anlatan ve sadece o halka ait bazı özel söylemler, sözcükler...

Her yöneticinin bazen dönüp tarihe bakması yerinde olur. Öyle uzak geçmişe, tarihin sayfaları arasında kaybolmaya gerek yok. Şimdinin yöneticileri için 12 Eylül sabahı ve sonrasına...

Bazen çok söze gerek kalmıyor, haberleri izleyip kanı donmuş koltuğa yapışıp kalıyorsunuz. Bir baba 12 yaşındaki kızını satıyor. Hem de öyle çok paraya falan da değil....

Günlerdir böyle geceye açılan pencerelerde yağmur. Odanın loş aydınlığına düşen sesin, sen ve ben… Seninle konuşmak, seninle susmak, uzaklara gidip gelmek; umudun türküsünü dinlemek...

Siz de kabul edersiniz ki kolay değildir kalem tutmak. Kimi elde eğrelti durur, kiminde sülün olur. Kimi zaman korkaktır kalem, kimi zaman tutan ele ihanet...

Önce Ahmet Altan, şimdi de Mehmet Altan; AKP Hükümetine ateş püskürüyor… Yakında bu kervana hükümetin yanında duran başka liberal aydınlarda katılacaklar. Yıllardır gözü kapalı hükümeti destekleyen...

Ne oluyor, seçilmişler neden yargının kararlarına takılıyor… Ne değişti bu ülkede. Eskiden de içeride olanlar olurdu. Bir küçük gazete haberi olmanın ötesinde bir haber...

Hayatı, her eli kalem tutan bir şeye benzetir ve ben hep şaşarım bu benzetmeleri okudukça. Senin hayatı çay içmeye benzetmen gibi. ”Hayat, demi tutmuş...