.: İnsan olmak ahlaklı olmaktan başlar…

Bu gün bir komşumla ayaküstü konuşuyoruz, “bizim insanımız vicdanlıdır, dürüsttür” diyordu ki, gülümsediğimi gördü; “ne o sen inanmıyor musun buna?” diyerek konuşmasını yarıda kesti.

Keşke az sabretseydim, daha neler diyecekti kim bilir. Aslında biliyorum bu tür konuşmaların nereye varacağını. İlk değil ki bu.

Bizim insanımız cesurdur, zekidir, çalışkandır, falandır filandır sürüp gider her seferinde. Hep de; dinlemeye sabır isteyen uzun bir listedir sayılanlar.

İyi de; nasıl oluyor da; bu, vicdanlı insanlar onlarca yıl birlikte yaşadıkları, belki hiç değilse beraberliğin ilk yıllarda birkaç kez de olsa “seni seviyorum” dedikleri eşlerini, çocuklarının annelerini dövüyor, öldürüyorlar.

Arkadaşına, arkadaşlığa kazık atan, aldığı üç kuruşun üzerine yatanları, trafikte her biri canavar olan magandaları hiç saymıyorum.

O çok çalışkan insanlar neden, işlerini yapmazlar. Denetlemeye gittikleri maden ocağını denetlemiş gibi yaparlar. Sonra o Maden Ocağında “korkunç” sözcüğünün dahi anlatmakta yetersiz kaldığı bir facia yaşanır, can pazarı kurulur.

En korkuncu da bu kadar zeki olan insanlar, neden geliyorum diyen kazayı, ölümü görmezden geliyorlar.

Bu kadar her şey ortadayken; kalkıp, “bizim insanımız dürüsttür” demek gibi bir ikiyüzlülükle nasıl “dürüst” olunur.

Peki, bu kadar dindar geçinenlerin göz göre göre yalan söylemesine ne demeli. Nasıl açıklıyorlar bunu. Dindar olmak ahlaklı olmayı gereksiz mi kılıyor yoksa…

Oysa insan olmak tam da oradan, ahlaklı olmaktan başlıyor.

Hasan KAYA
22 Mayıs 2014 Perşembe