Yıllar ile yollar arasında koparılması olanaksız ilginç bir bağ vardır. Yaşadığımız yılları yol eder, yollu söylemlerle her şeyi anlatabilirsiniz.
Geride kalan yollar uzadıkça insan döner ardına bakar. Bu yıllar için de böyledir. Yirmi yaşınızda arkanıza dönüp bakma gereği duymazsınız. Umutlarınız hep yarına saklıdır. Yapacaklarınız vardır. Yolculuğun başında olmak gibidir.
Otuzlu yıllarda bir yandan yürür bir yandan başınızı az geriye çevirip bakarsınız. Göz ucuyla ardınızda bıraktığınız yolu görmek ister gibi. Ama takılıp kalmazsınız, döner tekrar önünüzde uzanıp giden yolun en uzak noktasında gözünüz, yürümeye devam edersiniz. Uzaklarda aşılmayı bekleyen dağlar gözünüze ilişir. Bildiğiniz tüm dağlı türküleri anımsamanın tam zamanı.
“Yol ver dağlar yol ver”
Kırklı yıllarda arkada uzayıp giden yol bir haylidir artık. Elerinizi belinize koyup dönüp bakarsınız. Kalkış noktası artık gözükmez. Geriye dönüş olanaksız. Ve bir tek seçenek kalmıştır şimdi. Geride bıraktığınız uzayıp giden yola sırtınızı dönüp yolunuza devam etmek. Kırklı yıllar yorgunlukların da başıdır. Yol gözünüzde büyür. Küçük engeller dağ olur. Türkü söylemekle dağların baş eğmediğini, kolay yol vermediğini bilirsiniz.
Kırklı yıllar bir şairimizin dediği gibi yolun yarısını geride bıraktığınızın da bir kanıtı. Şimdi anılarınız daha sık aklınıza gelir. Yaşanmışlıklarınızı yol boyunca düşünürsünüz. Kırklı yıllar hatalarınızdan öğrenip dersler çıkarmanın da yaşıdır. Yeni şeyler öğrenmek artık o kadar hızlı değildir. Deneyimlerinizle bu açığı kapatma şansınız vardır. Ağır adımlarla yol aldıkça kendinizi dinleme, geçmişinizi irdeleme şansını yakalama olanağınız olur. Yaşamın karmaşık kendide gelişimi ve yolun zorluğu içinde kendinize ne kadar az zaman ayırdığınızı görüp şaşarsınız.
Belki de ilk kez, kırklı yıllarda yeni bir yıla girme sevinci ile, bir yaş daha yaşlandım ikilemi yaşamaya başlarsınız. Her yaşın kendine göre bir güzelliği olduğunu söylemeler de bu yaşlarda başlar. Bu doğrudur elbette. Ancak bu doğruyu ancak nedense bu kırklı yaşlarda görür insan.
Elinin başındayım henüz; bir şeyler demek için henüz erken…
Yollardan da yıllardan korkmayın…
Geride bıraktığınız yol gittiğiniz mesafeleri, vardığınız uzaklıkları gösterir. Aldığınız yıllar da yaşadığınızı.
Bütün yolculuğunuzun değişmez bir genel kuralı vardır. Yolun neresinde olursanız olun. Eğer siz görmek isterseniz her zaman mutlaka bir güzelliği görme şansınız hep olacaktır. Yolun zorluğu, dayanılmazlığı, göreceğiniz güzelliklerin varlığını engellemez. Siz yeter ki bakmasını ve görmesini bilin.
Hasan KAYA
