.: Cehenneme götürür gözyaşların…

Hasan KAYA

Belli ki yan oturmuş, sağ eli sol omzunda, öne eğilmiş gülüyor. Habersiz yakalanmış bir kare. Çünkü insan böyle sıcak gülemez soğuk objektiflere. Böyle binlerce kare var usumda asılı kalmış, sıcak, özledikçe dönüp bulduğum.

Kim güldürebilir bir insanı bu kadar içten diye düşünüyorum. Kimdi o karşında güldüğün, gözlerinde ışık, sevinç diye hiç sormadım, sormakta aklıma gelmedi. Sonra kimleri güldürdüğümü düşündüm bu kadar içten, sıcak, ağlattıklarım hep aklımda.

Peki, ben ne zaman güldüm, gözlerimde ışık seli, sevincim dışarılara taşmış. Biraz heyecanlıydım, biraz tez canlı seninle, hep küçük şeylere sevindim, içten dokunman, sarılman, çağırman sevincim oldu.

Avazını yitirmiş, susan rüzgârlar, yağmurlar sonrası sıcak bir gecede karanlıklar içinde yitip gidiyor, kederli yüreğim. Hiç kimseye küs değil kendinden başka.

Ne garip!

Sevinçler, hüzünler kadar derin, kalıcı yer tutmuyor usumuzda. Uçup gidiyor köpükten balonlar gibi.

Islak yanakların solgun susuşu, hüzün içten içe yıkılan umutları anlatır her yüzde. İnsanı çaresiz bırakan o gözyaşları sel olur, sebep olanı, dokunanı cehenneme götürür…

Kaç kez gidip geldik cehenneme, kaç kez kovulduk sevdiklerimizin cennetinden?

Hasan KAYA

23 Mayıs 2014 Cuma