.: Kendimle barıştım…
Başkasını sevmenin kolayı, kendini sevmekten, kendimizle barışmaktan geçer. Kendisiyle barışık insan, çevresiyle dost, arkadaştır. Bu barış sadece çevresindeki insanlarla değil, uçan kuşu, yerdeki karıncayı gül dalındaki dikeni de içerir.
.: Kendime anlatıyorum…
Garip belki, ama bazen kendimi dahi anlamıyorum. İnsan en çok kendini anlamıyor. En çok kendini bilmiyor. O her şeyi bilenler var ya; en çok kendini bilmeyenler…
.: Mutluluk
Hepimizin, daha iyi ve güzel yaşamak isteriz. İnsanın iyi ve güzel yaşama isteği de mutlu olmak içindir. Mutluluk üzerine düşün adamları bin yıllardır kafa...
.: Çürük elma…
Herkesin saygı duyduğu, birlikte olmak, konuşmak istediği Dedem, sabah erkenden kalkar duşunu alır, tıraşını olur, takım elbisesini giyer, kravatını takar, kahvaltısını eder çıkardı. Her...
Haksızlık…
Ayak üstü tutuştuk lafa. Hal hatır sorduk, havadan sudan şeylerden söz ettik. Sordu, tutamadım dedim diyeceğimi. Daha lafım bitmeden atılıp: “Haksızlık ediyorsun” dedi. “Bu...
.: Ölüm korkusu…
Komşumuz Fazile Abla, bacaklarından tutup baş aşağı sarkıttığı tavuğunu almış gecekondumuzun bahçesine gelmişti. Okuldan eve geldiğimi görmüş, akşam gelecek misafirleri için tavuğunu kesmemi istiyordu.
Annem;...
.: Narçiçeği…
Hikâyeleri var, hep anlatılan. Hikâyelerimiz bizde, bizi vuran… Öyle sıradan bir yürek burkması, akşamın; hüzün yeli değil hiç biri. Kurgusal bir yalanın erişemeyeceği kadar inanılmaz, bir o kadar gerçek… Zor hayatların zoru ile yazılmış. Kolay anlatılır, kolay dinlenilir…
Hayatın yorulmayan akışı…
Küçük bir taşra şehrini geçip kıyıya doğru yol alıyorum. Önce zeytinlikler; yeşil, mavi, sonra o bildik, sokaklarında dolaştığım, alışveriş yaptığım, kafelerinde oturduğum sahil kasabası....