Sırtlarını dağlara verdiler…
Gücü yetmediği arkadaşından birkaç adım öteye kaçıp, işaret parmağıyla arkadaşını göstererek, arada tehditkâr sallayarak; “Babama söyleyeceğim. Sen görürsün” diyen çocuk, iç burkan bir mağlubiyeti...
.: Aşkın yenildiği gün…
Uçan bir halının üzerinde, Basra’dan, Bağdat’a bir solukluk yoldu. Alâeddin ayaktaydı bütün yolculuk boyunca, ben oturmuş halıya yapışmıştım. Korkudan yaşadıklarımın çok da ayrıtına varamayacağım...
Savaş zamanı mı?…
Herkes bir umut, “barış” dedi. Kimler ne kadar inandı bilmiyorum. Benim içinse söylenenler, yapılanlar bir umut yeşertmeye yetmedi. Ne zaman, seninle kaygılarımı paylaşsam; “İlk...
Cehenneme götürür gözyaşların…
Belli ki yan oturmuş, sağ eli sol omzunda, öne eğilmiş gülüyor. Habersiz yakalanmış bir kare. Çünkü insan böyle sıcak gülemez soğuk objektiflere. Böyle binlerce...
O tanrıların hepsinin gözü kör…
Soma’dan söz ediyoruz kaç gündür. O ilk günlerde anlamadığımız, birazda telaşa düştüğümüzden pek hissetmediğimiz acı şimdi bütün ağırlığı ile yüreğimize çöreklenmiş.
En çok kadınların feryatları...
.: Ağzı ile kuş tutsa nafile
Ne zaman haberleri izlesem gerilmiş, ellerimi yumruk yapmış sıkarken yakalıyorum kendimi.
Spiker yapmacık, birazda zorlanarak yakaladığı hüzünlü bir sesle, kaçırılmış bir çocuk haberi okuyor. İşkence...
Kırk yıl hatırı olan kahveler…
Pencereden dışarı bakıyorum, açmış o güller, kayısı ağacı, kış armudu, can erik, kararmaya yakın akşam sessizliği, havada irili ufaklı gri bulutlar. Canım sıkılıyor nedenini...
Pencereler mavi susuyor…
Birden bire başladı yağmur, sabahtan beri büyük bir şamata ile şakıyan o kuşlar sustu, bahçe duvarı boyunca açan güller sırılsıklam, çiçekler kokusunu toprağa bıraktı,...
Bize ne oldu?
Şu “eskiden” diye söze başlayanlara, geçmişi övüp duranlara hep kızarım. Arkadaşlıkların güzelliğinden, dostlukların dostluk olduğundan söz ediyorlar. Her nasıl oluyorsa, o anlatılan eski zamanlarda...
